Beschrijving:
Deze nachtvlinder komt oorspronkelijk uit Oost-Azië en wellicht naar Europa geïmporteerd via een lading in China gekweekte buxusstruikjes. De waardplanten zijn Zwarte moerbei in zijn gebied van oorsprong maar bij ons voorlopig enkel Buxus. Er zijn twee kleurvariëteiten van deze mot, halfdoorschijnende witte vleugels met een donkerbruine rand en een zeldzamere, vrijwel geheel bruine variant, met alleen een witte stip bij de voorrand van de voorvleugels. De mot heeft een spanwijdte van ongeveer 4 cm. De rupsen worden ongeveer 4 cm groot en zijn felgroen met een zwarte kop, het lijf heeft zwarte stippen in rijen en zwarte en lichte lengtestrepen. Tussen mei en september kunnen twee tot drie generaties elkaar opvolgen. De motten kunnen zich in één seizoen over een afstand van 5 à 10 kilometer verspreiden.
De aantasting is nogal typisch. De rupsen eten vaak enkel het bladgroen van de blaadjes op, de dorre lege blaadjes blijven achter. De rupsen spinnen ook blaadjes aan elkaar en in die zijde blijven de kleine groene ronde uitwerpselen kleven. In die spinsels zal de rups verpoppen.
Beheer:
Buxusmot kan, net als veel plaagsoorten, zich relatief snel voortplanten, met verschillende generaties per jaar, bij ons meestal twee. Ze kunnen een buxusplant volledig kaalvreten. Hoewel een buxus dat meerdere keren perfect kan overleven, is het ten eerste niet mooi en ten tweede op langer termijn wel fataal voor de struik. De vraag is dan ook hoe dit probleem aan te pakken als het zich in je tuin of groen voordoet. Er zijn in de media verschillende oplossingen voorgesteld, we zetten ze hieronder (zie Beheer) even op een rijtje.
Kort gezegd komt de oplossing hierop neer: de buxusmot is een blijver. Je kan de soort bestrijden, er zijn verschillende middelen in de handel, maar die hebben allemaal ecologische nadelen en ze werken enkel heel lokaal. Ze zijn vaak niet specifiek en doden dus ook andere soorten rupsen. Mogelijk zijn ze schadelijk voor jonge vogels die vele rupsen als voedsel krijgen. Aangezien zo'n middel niet lang werkt op de struik zelf, moet het bij iedere aantasting opnieuw worden toegepast.
De meest ecologische methode is (naast handmatig verwijderen van de rupsen), het inzetten van het bacteriepreparaat Btk door een professionele tuinaannemer. En dit bij iedere aantasting en enkel op de aangetaste struiken. Let op want ook dit middel is niet selectief.
Duurzamer en interessanter voor portefeuille en natuur, is grote aanplantingen van buxus vermijden en diversifiëren. Een geschoren haagje van taxus, een hogere gemengde haag van inheemse struiken als kardinaalsmuts, gelderse roos, meidoorn,... een border met bloemplanten in plaats van een are buxusbolletjes etc. Buxus is op dit moment niet zo'n goede keuze meer door die buxusmot.