Meander

Een meander is een lus in de loop van een natuurlijke waterloop. Als een rivier veel meanders telt, wordt ze een meanderende rivier genoemd. Je zou denken dat een rivier ook recht kan stromen, maar bij de minste hindernis (een boom die in het water valt, een dikke steen,...) begint zo'n systeem te kronkelen. Dat is overigens ook een manier om een rechtgetrokken beek weer meanderend te krijgen. De lussen worden vervolgens meer uitgesproken doordat in de buitenbocht, waar het water het snelst stroomt, materiaal wordt weggespoeld, terwijl aan de binnenzijde van de bocht materiaal wordt afgezet. Daar stroom het water immers trager. Zo zal de meander steeds opschuiven in de richting van de erosie. De oever waar de grond wordt geërodeerd wordt stootoever genoemd en de oever waar materiaal wordt afgezet de glij-oever. Er zijn twee mogelijkheden voor de verdere evolutie van zo'n meander. De meest voorkomende in onze regio is dat de meanders op een gegeven moment niet meer verwijden, maar als een sinusgolf stroomafwaarts opschuiven. In bepaalde omstandigheden hebben de bochten de neiging steeds wijder te worden (waardoor ook de bedding van de rivier ook steeds langer wordt). Dit gaat door totdat twee bochten in elkaar overlopen (meanderdoorbraak), de bocht wordt dus afgesneden en de rivier stroomt ongeveer terug in zijn oude loop. De stroomsnelheid in de meander, die nu op een hoefijzer lijkt, vermindert dan sterk. Op termijn verlandt dit systeem. Een meander is overigens genoemd naar de Menderes, een Turkse en wellicht zeer bochtenrijke rivier.