GVG

Van de gevraagde periode wordt het gemiddelde van de drie metingen genomen die het dichtst bij 1 april liggen (= VG3). De gemiddelde voorjaarsgrondwaterstand voor een bepaalde periode is het gemiddelde van deze VG3’s.

Op plaatsen met een hoge voorjaarsgrondwaterstand komen voornamelijk hygrofyten voor: soorten die zijn aangepast aan zuurstoftekorten in de bodem door bijvoorbeeld de aanwezigheid van luchtweefsels (biezen, zeggen, riet) en die bestand zijn tegen de voor planten toxische stoffen die ontstaan onder gereduceerde omstandigheden (onder meer waterstofsulfide, tweewaardig ijzer en mangaan). Er is een duidelijk verband tussen het aandeel hygrofyten in de vegetatie en de GVG. Voor andere vegetaties is de GVG minder onderscheidend en wordt meer gewerkt met de GLG.

De GVG kan bovendien worden gebruikt als abiotische factor om het succes van weidevogelgebieden te voorspellen. Een hoge grondwatertafel rond 1 april zal immers een trage grasgroei veroorzaken (latere maaidata) met een hoge wormendensiteit in de bovenste bodemlaag.