Detectie van grote modderkruipers met behulp van Environmental DNA

In 2008 werd een nieuwe onderzoeksmethode voorgesteld: Environmental DNA. Er worden water- en bodemstalen genomen en aangezien organismen voortdurend DNA verliezen (schubben, slijm) kan men dit DNA traceren en vaststellen welke soorten er voorkomen. Het Ravon (Reptielen-, amfibieën-, vissen-onderzoek Nederland) gebruikte deze methode om Grote modderkruiper te herontdekken. In 7 op de 8 gekende vindplaatsen werd door het nemen van een simpel water- en bodemstaal de aanwezigheid van deze zeldzame soort bevestigd. Op de traditionele manier (electrisch afvissen, fuiken, netten, meelopen bij ruimingen) zou dit een enorme inspanning zijn geweest. De volgende stap is het extraheren van àl het DNA uit zo'n staal en een soortenlijst trekken van (vis)soorten waarvan de DNA-barcoding gekend is. En wellicht is het mogelijk de gemeten hoeveelheden DNA om te zetten in een dichtheidsschatting. Een spannende evolutie!