Bouwen aan groenexpertise

Schedegeelster

Gagea spathacea

is een indicator van een goede toestand voor

Natura 2000: Eiken-Beukenbossen met Wilde hyacint en Parelgras-Beukenbossen (9130)

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Eiken-Beukenbossen met Wilde hyacint en Parelgras-Beukenbossen (9130)

Hoogte plant

Minimaal:
10cm
Maximaal
25cm

Licht

Min:
schaduw
Max:
lichte schaduw

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
voedselarm

Bloeiperiode

Vanaf:
april
Tot:
mei

Vocht

Min:
vochtig
Max:
vochtig

Bloemkleur

geel

Bestuiving

kevers
vliegen, zweefvliegen e.a.
Areaal:

De soort komt enkel in Europa voor en heeft een klein en eerder verbrokkeld areaal. De kern ervan is beperkt tot oostelijk Denemarken, Noordoost-Nederland en het noorden van Duitsland en Polen. Daarrond liggen min of meer geïsoleerde vindplaatsen of deelareaaltjes, vooral in België, Midden-Duitsland en Zuid-Zweden, maar bijvoorbeeld ook tot in Italië en het noorden van de Balkan. Sommige auteurs beschouwen schedegeelster als een Atlantische soort, typisch voor eiken-haagbeukenbossen met wilde hyacint. Anderen beschouwen ze als Midden-Europees. In België heeft de soort een beperkt verspreidingsgebied in het Brabants district.

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is schedegeelster uiterst zeldzaam. De soort is vooral te vinden in het zuidwesten van Vlaams-Brabant en in het zuiden van Oost-Vlaanderen. Schedegeelster is zeker zeldzaam, maar vermoedelijk komt de soort op meer plaatsen voor dan momenteel bekend is. De vroege bloei (februari-april), het geringe aantal bloeiende exemplaren en de kortstondige bovengrondse aanwezigheid zorgen ervoor dat de soort gemakkelijk over het hoofd wordt gezien. Jonge niet-bloeiende exemplaren kunnen worden verward met jonge exemplaren van wilde hyacint. Gericht onderzoek in het voorjaar in de Leemstreek zou nog heel wat nieuwe vindplaatsen aan het licht kunnen brengen. Schedegeelster werd pas in 1856 voor het eerst in België gemeld, namelijk in het Zoniënwoud, waar de soort momenteel nog steeds voorkomt.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
voorzomergroen
Levensvorm:
geofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
geen vruchtvorming in Vlaanderen
Verbreidingswijze:
mieren
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
tussen diepe schaduwplanten en schaduwplanten
Ellenberg vocht:
indicator van matig vochtige tot vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
zwakke zuurindicator tot zwakke base-indicator
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofrijke bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
vochtige freatofyt (fac.)
Zuurtegraad bodem:
minimum zwak zuur tot maximum zwak zuur

Schedegeelster groeit in en nabij loofbossen (eiken-haagbeukenbossen) met een kruimelige bovenste bodemlaag op een lemige ondergrond. In de Leemstreek wordt de soort ook gevonden op wat zandigere oeverwallen. De meeste groeiplaatsen liggen op hellingen of nabij (bron)beken. Meestal is er grondwaterstroming op vrij geringe diepte aanwezig. De soort kan op iets nattere plekken voorkomen dan bosgeelster, maar verdraagt slechts kortstondig overstroming. Een van de groeiplaatsen ligt in een park, maar de soort hoeft niet als stinsenplant te worden beschouwd. Schedegeelster is vaak gebonden aan oud bos.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1-17 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Paul Van den Bremt
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken