Bouwen aan groenexpertise

Winterakoniet

Eranthis hyemalis

Hoogte plant

Minimaal:
5cm
Maximaal
15cm

Licht

Min:
schaduw
Max:
lichte schaduw

Voedsel

Min:
matig voedselrijk
Max:
zeer voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
februari
Tot:
maart

Vocht

Min:
frisse bodem
Max:
vochtig

Bloemkleur

geel

Bestuiving

vliegen, zweefvliegen e.a.
bijen, hommels e.a.
Areaal:

Wínterakoniet is een Zuid-Europese soort, die van Zuid-Frankrijk, over italië tot in de Balkan te vinden is. Elders, in Midden- en West-Europa verwildert ze en burgert ze in. Ze komt ook verwilderd voor in Noord-Amerika. In de Belgische verspreidingsatlas (VAN ROMPAEY & DELVOSALLE 1972) was winterakoniet niet opgenomen. Volgens herbariumgegevens zijn er ook in Wallonië enkele al lang bekende vindplaatsen (RolvColonval, Casteau, Nessonvaux, Fraipont, Wépion, Gêronsart enz.), vermoedelijk ook in gelijkaardige stinsenmilieus.

Verspreiding in Vlaanderen:

Groeiplaatsen verwilderde van winterakoniet zijn uiterst zeldzaam in Vlaanderen. Verschillende groeiplaatsen bevinden zich in kasteelparken en andere parkgebieden, al dan niet in een stedelijke omgeving, en bijna uitsluitend in de Leemstreek. De laatste door herbariummateriaal ondersteunde vondst gaat terug tot 1984 en is afkomstig uit Watermaal-Bosvoorde, maar op de Limburgse groeiplaatsen was winterakoniet zeker nog tot in 1992 aanwezig (BERTEN 1993).

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar
Gebruik:
siergewassen
Bladseizoen:
voorzomergroen
Levensvorm:
geofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Jarigheid:
meerjarig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
regenballist
Indigeniteit:
neofyt
Herkomst:
Midden-Europa
Zuid-Oost-Europa
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt

Winterakoniet groeit onder struikgewas, in heggen, aan bosranden en in plantsoenen. De soort staat op eerder zware, lemige, voedselríjke, kalkhoudende gronden. Het is een aantrekkelijke, sierlijke soort die verwildert uit aanplantingen, een stinzenplant dus.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Sieber codes:
B1
B2
BR1
BR2
# planten per m²:
12
Aanplanten:
In groepen van 10 tot 20
Rode lijst:
criteria niet van toepassing
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1-17 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Leo Vanhecke
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken