Sagina apetala
is een indicator van een goede toestand voor
Habitat:
In Vlaanderen komt vooral de ondersoort erecta voor. Die wordt nu uitstaande vetmuur genoemd. De ondersoort apetala (donkere vetmuur) is heel wat zeldzamer en wordt soms wel als een aparte soort beschouwd: Sagina ciliata. STACE (1991) onderscheidt verder S. filicaulis, dat kleinere afmetingen heeft en meer beklierd is. Het onderscheid tussen al deze taxa wordt hier niet gemaakt. Tengere vetmuur is als eenjarige een uitgesproken pionier, dikwijls van eerder droge, zandige of stenige standplaatsen. Je kan ze aantreffen in omgewerkte wegbermen, op allerlei braakliggende terreinen, maar bijvoorbeeld ook in bloembakken en dikwijls samen met liggende vetmuur tussen bijvoorbeeld kasseien.