Bouwen aan groenexpertise

Middelste teunisbloem

Oenothera biennis

Beheer:

Deze soort zaait zeer goed uit in de tuin en kan gaan woekeren. Opletten dus.

Hoogte plant

Minimaal:
10cm
Maximaal
150cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
volle zon

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
juni
Tot:
september

Vocht

Min:
droog
Max:
droog

Bloemkleur

geel

Bestuiving

kevers
vliegen, zweefvliegen e.a.
bijen, hommels e.a.
Areaal:

Middelste teunisbloem is wellicht enkele eeuwen geleden in Europa ontstaan uit vanuit Amerika ingevoerde planten. In Vlaanderen is ze een reeds lang ingeburgerde soort, wellicht vroeger deels aangevoerd met bouwstoffen uit het secundaire areaal in Zuid-Europa. Mogelijk verwilderde middelste teunisbloem ook vanuit botanische tuinen.

Verspreiding in Vlaanderen:

Uit oude literatuurbronnen blijkt middelste teunisbloem reeds heel lang voor te komen in Vlaanderen. In de achttiene eeuw werd ze reeds als ingeburgerd beschouwd, onder meer rond Gent, Brussel en Dendermonde. Ze is daarmee zonder twijfel de langst aanwezige teunisbloem in Vlaanderen. Ook nu nog komt middelste teunisbloem verspreid voor in Vlaanderen, hoewel de soort tegenwoordig op veel plaatsen vervangen wordt door kleine teunisbloem. Belangrijke verspreidingskernen tekenen zich af rond de grote steden, langs de kust en in Midden-Limburg. Op plaatsen waar middelste teunisbloem samen voorkomt met grote teunisbloem hybridiseert ze frequent (en wordt ze mogelijk weggekruist). Uit herbariumrevisie blijkt dat middelste teunisbloem algemeen gesproken weinig verward wordt met de overige Oenothera-soorten. De huidige verspreidingskaart geeft daardoor allicht een correct beeld.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Zaad:
vanaf augustus tot oktober
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar
Gebruik:
siergewassen
Bladseizoen:
zomergroen
Worteldiepte:
150cm
Levensvorm:
hemicryptofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Jarigheid:
tweejarig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
water
windstrooier
Indigeniteit:
neofyt
Herkomst:
Noord-Amerika
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
zonneplanten
Ellenberg vocht:
indicator van droge tot matig vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
indifferent
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofarme bodem / matig stikstofrijke bodem
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum neutraal tot maximum basisch

Middelste teunisbloem wordt in Vlaanderen aangetroffen in een brede waaier aan biotopen. De standplaatsen zijn echter hoofdzakelijk sterk door de mens beïnvloed: spoorwegbermen, haventerreinen, steenkoolbergen, ruigten enz. De soort wordt ook, zij het minder frequent, in meer natuurlijke biotopen gevonden, onder meer in de duinen. Ze groeit vooral op droge, zeer zonnige, niet al te voedselrijke locaties.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Sieber codes:
GB1
GB2
RU1
RU2
# planten per m²:
9
Aanplanten:
in groepen van 3 tot 10 of zaaien
Rode lijst:
criteria niet van toepassing
Zeldzaamheid KFK-klasse:
354-729 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Filip Verloove
Referenties

Cursussen bij Inverde

Boeken