Bouwen aan groenexpertise

Groene munt (+ aarmunt)

Mentha spicata

Hoogte plant

Minimaal:
30cm
Maximaal
80cm

Licht

Min:
half schaduw
Max:
licht

Bloeiperiode

Vanaf:
juli
Tot:
september

Bloemkleur

paars, violet, purper, lila

Bestuiving

bijen, hommels e.a.
Areaal:

Groene munt groeit op vrij vochtige, ruderale plaatsen. Meestal is er een duidelijk verband met weggeworpen tuinafval (storthopen, nabijheid van bewoning, tuinen). Mentha spicata komt voor over heel Europa, behalve in het noordoosten. Daarnaast groeit de soort ook langs de kust van Noordwest-Afrika en in Noord-Amerika. Het is niet duidelijk waar zich het oorsprongsgebied van deze plant bevindt.

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is groene munt in alle districten aangetroffen. Ze vertoont een duidelijk positieve trend. Vermits het steeds gaat om uit tuinen ontsnapte planten (vondsten op afvalhopen, stortplaatsen e.d.) heeft die trend slechts een zeer relatieve waarde. Doorgaans betreft het heel efemere populaties. Het effect van een mentaliteitswijziging bij de floristen, waarbij meer aandacht besteed wordt aan verwilderde cultuurplanten, bepaalt in heel hoge mate de ‘vooruitgang’ van groene munt.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Zaadbank:
geen informatie beschikbaar.
Gebruik:
drachtplant voor bijen
geneeskrachtige planten
Levensvorm:
hemicryptofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
splitvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
dieren (uitwendig)
water
Verbreidingsstrategie:
verjonging met behulp van zaden, maar de juiste strategie is onbekend
zijdelingse vegetatieve voortplanting
Indigeniteit:
archeofyt
Herkomst:
oorspronkelijke herkomst onbekend
Levensstrategie volgens Grime:
C/CR
Grime-competitiewaarde:
7.50
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
2.50

LAMBINON et al. (2004) onderscheidt twee ondersoorten, namelijk subsp. spicata (aarmunt) en subsp. glabrata (groene munt). De eerste komt als wilde plant voor in Wallonië, maar werd in Vlaanderen nog niet gesignaleerd, behalve een zeldzame keer als adventiefplant. De tweede ondersoort is een cultuurplant. In de schaarse opgaven van deze soort wordt dat onderscheid zelden gemaakt, maar vermoedelijk gaat het vrijwel steeds om de verwilderde tuinplant. Dat wordt bevestigd door onderzoek van het materiaal in het herbarium van de Nationale Plantentuin van België.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
60-131 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Dirk De Beer
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken