Bouwen aan groenexpertise

Glad biggenkruid

Hypochaeris glabra

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Soortenrijke akkers (b*)

Hoogte plant

Minimaal:
7cm
Maximaal
30cm

Licht

Min:
licht
Max:
volle zon

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
voedselarm

Bloeiperiode

Vanaf:
juni
Tot:
september

Vocht

Min:
droog
Max:
droog

Bloemkleur

geel

Bestuiving

kevers
vliegen, zweefvliegen e.a.
dag- en nachtvlinders
Areaal:

Glad biggenkruid is een Europese soort, die vooral voorkomt in het westelijke gedeelte van Europa, vanaf het Middellandse- Zeegebied tot Zuid-Zweden, maar die ontbreekt in Schotland en Ierland. In Wallonië zijn alleen sporadische waarnemingen bekend en is de plant vermoedelijk verdwenen (SAINTENOYSIMON 1999).

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen was de plant vroeger (historische waarnemingen van voor 1940) vrij gelijkmatig verspreid over alle regio’s (behalve de Polders). Een wat sterkere concentratie van waarnemingen situeerde zich in het Hageland. Glad biggenkruid is nu uiterst zeldzaam in Vlaanderen. Het aantal uurhokken is in de tweede karteerperiode tot eenderde teruggevallen. De soort dreigt dan ook helemaal te verdwijnen. Ook in de ons omringende landen is er sprake van een sterke achteruitgang.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Vroege herfst
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Levensvorm:
therofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
eenzadige dopvrucht of noot
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
wind
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
zonneplanten
Ellenberg vocht:
indicator van droge standplaatsen
Ellenberg pH:
zuurindincator
Ellenberg voedselrijkdom:
zeer stikstofarme bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum zwak zuur tot maximum zwak zuur

Glad biggenkruid is een eenjarige zomerbloeier. De plant houdt van eerder zure, snel opwarmende gronden, maar is extreem gevoelig voor aanrijking van de bodem met stikstof. Vroeger kwam de soort ook voor in eerder open bermen en aan de rand van graanakkers. In of aan de rand van akkers is ze in Vlaanderen in de tweede helft van de twintigste eeuw alleen nog sporadisch gezien.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
met uitsterven bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1-17 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Luc Allemeersch
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken