Gegolfd fonteinkruid

In Vlaanderen is gegolfd fonteinkruid uiterst zeldzaam en vermoedelijk zelfs verdwenen. De oudste vondst dateert van 1868 en is afkomstig van sloten te Etbosch nabij Moerzeke in het Waasland. Herbariummateriaal bevestigt die vondst (D’HOSE & VERMEYEN 1980). Een tweede vermelding betreft een vondst door MAGNEL in 1922 in de Klappersdonkvijver te Overmere (MAGNEL 1924). Bij het bijhorende herbariummateriaal ontbreken de leerachtige emerse bladeren, en de soort wijkt eigenlijk niet af van kleine vormen van glanzig fonteinkruid. Om die reden is die groeiplaats hier niet weerhouden. De laatste keer dat materiaal als gegolfd fonteinkruid in Vlaanderen ingezameld werd, was in 1979 te Oud-Turnhout (D’HOSE & VERMEYEN 1980). Opnieuw echter is het herbariummateriaal weinig overtuigend: veeleer lijkt het om een vorm van glanzig fonteinkruid te gaan, met name een aanpassing aan zeer ondiep water waarbij de jonge bladen zich wat aan de luchtomstandigheden hebben aangepast. Ook deze vondst werd niet weerhouden. Ook bij andere zogenaamde obligate hydrofyten kunnen soms aanpassingsvormen aan een emerse toestand aangetroffen worden, hoewel dat volgens de courante flora's niet zou kunnen. Zie bijvoorbeeld bij doorschijnend sterrenkroos en aarvederkruid. Dat werpt misschien een ander licht op de onzekere taxonomische positie van gegolfd fonteinkruid: goede soort, hybride of groeivorm?