Bouwen aan groenexpertise

Geelgroene wespenorchis

Epipactis muelleri

Hoogte plant

Minimaal:
20cm
Maximaal
50cm
Areaal:

Het disjuncte areaal van geelgroene wespenorchis ligt in Westen Centraal-Europa, maar de precieze begrenzing ervan is niet goed bekend, onder meer door verwarring met enkele sterk erop lijkende soorten. ln Wallonië komt de soort regelmatig in de Kalkstreek voor en, zeer zelden, in Lot-haringen (TYTECA 1983, DEVILLERS et al. 1990).

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is geelgroene wespenorchis uiterst zeldzaam en alleen bekend van een kleine vindplaats te Hoegaarden, waar sinds 2002 enkele planten tot ontwikkeling en bloei komen. Verder onderzoek kan mogelijk nog enkele vindplaatsen opleveren, maar dan enkel op plaatsen waar kalk in de bodem aanwezig is.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Bladseizoen:
zomergroen
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
wind
Indigeniteit:
inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00

Geelgroene wespenorchís heeft een voorkeur voor drogere graslanden op warme, beschutte plaatsen. Ze komt voor aan bosranden, onder struikgewas en in struweel op kalkhellingen. De kalkrijkdom van de ondergrond is essentieel. De soort verdraagt halfschaduw tot bijna het volle licht.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
met uitsterven bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1-17 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Rene Meeuwis
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken