Bouwen aan groenexpertise

douglasspireagroep

douglasspireagroep

Dichte, lage struiken met wortelstokken en meerdere stengels aan de basis. Kan voorkomen als geïsoleerde planten of dicht struikgewas. De bladeren staan verspreid, zijn langwerpig eirond, ovaal of omgekeerd eirond. De rand is gezaagd tot getand. De kleine bloemetjes zijn wit tot roze en staan gegroepeerd in dichte, kegelvormige pluimen. De verschillende soorten zijn zeer gelijkend en kunnen voornamelijk onderscheiden worden op basis van de bladeren en de bloeiwijze.
Beheer:
Uittrekken of afgraven geven voor de bestrijding van spiraea de beste resultaten. Vaak is het echter niet mogelijk om de planten volledig te verwijderen. Hergroei kan gemakkelijk optreden vanuit achtergebleven wortelstok of takfragmenten. Een zorgvuldige nacontrole en herbehandeling zijn noodzakelijk alsook het voorkomen van verdere verspreding via het snoeiafval.

Hoogte plant

Minimaal:
50cm
Maximaal
300cm

Licht

Min:
half schaduw
Max:
volle zon

Bloeiperiode

Vanaf:
juni
Tot:
augustus

Bloemkleur

rood, rose
veelkleurig
wit

Bestuiving

insektenbestuiving
Zaad:
vanaf augustus tot oktober
Gebruik:
siergewassen
Bladseizoen:
zomergroen
Worteldiepte:
40cm
Levensvorm:
phanerofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Jarigheid:
meerjarig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
dieren
wind
Verbreidingsstrategie:
een groot aantal wijd-verspreide zaden of sporen
tak- en bladrestanten
tuinafval
zijdelingse vegetatieve voortplanting
Indigeniteit:
neofyt
Herkomst:
Azie
Midden- en Zuid-Europa
Noord-Amerika
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
0
Ellenberg vocht:
0
Ellenberg pH:
0
Ellenberg voedselrijkdom:
0
Maaigevoeligheid:
0
Alle invasieve spirea-soorten zijn pioniersoorten die natte omstandigheden en zonlicht verkiezen om tot bloei en vruchtvorming te komen. Witte spirea heeft een nutriëntenrijke, venige bodem nodig. Viltige spirea verkiest een zure, zandige en voedselrijke bodem. Douglasspirea groeit op lemige en zandige bodems met een fluctuerende watertafel en de steriele kruising tussen S. alba en S. douglas (x billardii) wordt gevonden op ruderale plaatsen en oevers.
Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Zeldzaamheid KFK-klasse:
0 kwartierhokken

Cursussen bij Inverde

Boeken