Misopates orontium
is een indicator van een goede toestand voor
Habitat:
Akkerleeuwenbek groeide vroeger in Vlaanderen voornamelijk op allerlei akkers en in moestuinen op zandige tot lemige, vochthoudende, gewoonlijk matig zure bodems, soms ook op meer kalkhoudende bodems (naar de Maasvallei toe). De soort is eerder warmteminnend en houdt van matig voedselrijke standplaatsen. Nu vindt men ze bijna evenveel in bermen langs spoorwegen en kanalen, in wegranden en op dijken en stortplaatsen. Akkerleeuwenbek heeft het moeilijk om zich te handhaven tussen meer concurrentiekrachtige soorten. Gelukkig bouwt de soort een zaadbank op die bij bodemverstoring kan worden aangesproken. Dat verklaart waarom ze bij grondwerken opnieuw kan opduiken na een min of meer lange afwezigheid.