Habitat:
Het milieu van weidekervel is zeer slecht gedocumenteerd in Vlaanderen. Slechts enkele, helaas verdwenen standplaatsen zijn min of meer beschreven. In de Damvallei te Destelbergen (Scheldevallei) kwam weidekervel tot 1974 voor in omstandigheden die zeer sterk aan een blauwgrasland doen denken. Essentieel was een kwelsituatie met basische kwel in een overigens eerder zuur, venig milieu. In de vloeiweiden te Lommel hield weidekervel iets langer stand door bevloeiing met kalkrijk Maaswater, aangevoerd via het Albertkanaal. Samen met de teloorgang van het bevloeiingssysteem kwijnde ook de populatie weidekervel geleidelijk weg. Het huidige beheer, waarbij een gering deel van de oppervlakte nog in beperkte mate bevloeid wordt, volstond niet meer om de soort te behouden. Ze is er rond 1990 verdwenen. De groeiplaatsen in Vlaams-Brabant zijn niet exact beschreven, maar liggen in de buurt van plaatsen waar vroeger eveneens blauwgrasland aanwezig was: Duling (Dworp) en het Torfbroek (Berg). Enkele plaatsen zijn nog altijd blauwgrasland, andere zijn momenteel verruigd tot dotterbloemgrasland of verstruweeld en verbost. In Wallonië, waar de soort een stuk algemener is, staat weidekervel op mergel, alluviale gronden en schist, en ook daar vooral in kalkrijke milieus.