Habitat:
Heelbeen was vroeger in Vlaanderen een onkruid in graanakkers, voornamelijk in de Zand- en Zandleemstreek. In dergelijke milieus is de soort in de voorbije eeuw spectaculair achteruitgegaan, in die mate zelfs dat ze waarschijnlijk nagenoeg verdwenen was in Vlaanderen. Sinds enkele jaren kent heelbeen een opmerkelijke terugkeer, weliswaar in een nieuw biotoop dat perfect aan haar habitatpreferenties tegemoetkomt: spoorwegterreinen, grindpaadjes langs spoorwegen of op kerkhoven enz. De soort bloeit uitzonderlijk vroeg (vaak al in februari) en heeft al zaad gevormd vooraleer haar groeiplaats met herbiciden bewerkt wordt. Door de toepassing van onkruidverdelgers blijft haar standplaats open en kunnen de populaties van heelbeen blijven voortbestaan. Haar standplaatsen zijn steeds stenig, zonnig, droog en meestal op eerder voedselarm substraat.