Genetische drift

Het proces van genetische drift is te vergelijken met het gooien met een dobbelsteen. Als je met een dobbelsteen gooit, hebben alle resultaten van een tot zes een even grote kans om gegooid te worden. Toch kan je bijvoorbeeld drie keer na elkaar een vijf gooien. Hoe meer je gooit, het evenwichtiger de resultaten verdeeld zullen zijn. Zo gaat het ook bij de selectie van genetische kenmerken. In kleinere populaties zijn er minder nakomelingen (minder gooien met de dobbelsteen) en dus is de kans groter dat bepaalde kenmerken verschillende keren voorkomen en anderen niet (zoals je, als je maar zes keer gooit, drie vieren kan gooien en geen twee). Omdat zo genetische varianten verdwijnen, wordt het proces ook wel genetische verarming of genetische erosie genoemd. Als in een deelpopulatie genetische drift optreedt, kan die deelpopulatie op termijn verdwijnen. Dat leidt dan tot genetische verarming van de metapopulatie. Bovendien wordt de kleiner wordende metapopulatie zo ook vatbaarder voor genetische drift. Het doorgeven van genetisch materiaal gebeurt echter niet op volledig toevallige wijze. Natuurlijke selectie zorgt ervoor dat bepaalde individuen (met bepaalde genetische kenmerken) een grotere kans op nakomelingen hebben. Natuurlijke selectie kan ook tot het verdwijnen van genetische varianten leiden, maar aangezien het hier om minder levenskrachtige varianten gaat, komt dit de levensvatbaarheid van de populatie eerder ten goede. Genetische drift en natuurlijke selectie kunnen tegelijkertijd voorkomen en hun dominantie is afhankelijk van de omstandigheden. In kleine populaties kan drift domineren.