Gefusioneerde verjonging

Bij een gefusioneerde verjonging geeft men vaak eerst de natuur de kans om het terrein van nieuwe bomen te voorzien. Men wacht enkele jaren opdat door natuurlijke processen zaden beginnen te kiemen of scheuten ontstaan uit wortels of boomstronken. Wanneer de natuur erin slaagt om het ganse terrein met voldoende boompjes te voorzien, moet er niks meer bijgeplant of gezaaid worden door de mens. Men heeft dan geluk want de natuurlijke verjonging is veel goedkoper dan de kunstmatige verjonging. Maar meestal slaat de natuur wel ergens een stukje over of lukt het niet om het bos volledig natuurlijk te verjongen waardoor de mens een handje moet helpen. Door bij te zaaien of bij te planten kan het terrein toch volledig met bomen bezet worden. Soms is het ook mogelijk om zaailingen die dicht op elkaar staan te verplanten naar een plaats waar er bijna geen staan. Wanneer blijkt dat na enkele jaren nog steeds geen jonge boompjes gevormd zijn, is het beter dat de mens alle boompjes zelf aanplant. De bosverjonging moet dan toch kunstmatig verlopen. De andere manier van gefusioneerde verjonging werkt net omgekeerd. Eerst zal de mens een aantal bomen aanplanten waarna de natuur de gaten opvult. De boompjes worden dan voldoende ver van elkaar geplant zodat er nog andere tussen kunnen groeien. Deze manier van werken houdt wel meer risico's in. Misschien lukt de natuurlijke verjonging niet en dan blijft men zitten met een bos waarin de bomen ver van elkaar staan. Of de natuurlijke verjonging lukt zo goed dat het plantsoen overgroeid wordt…