Bouwen aan groenexpertise

Dwergmeeuw

Larus minutus

De Dwergmeeuw is onze kleinste meeuw, die qua formaat en vliegwijze vaak meer weg heeft van een kleine stern. Volwassen vogels hebben lichtgrijze bovendelen en kenmerkende grijszwarte ondervleugels met een smalle witte achterrand.
Vooral van belang zijn het sensibiliseren en het nemen van preventieve maatregelen tegen olievervuiling op zee, zoals de regulatie van de afvalverwerking in havengebieden, technische maatregelen aan boord van schepen en controles op zee. De strategische plaatsing van windmolenparken en de monitoring van de impact zijn eveneens belangrijk.
De Dwergmeeuw is onze kleinste meeuw, die qua formaat en vliegwijze vaak meer weg heeft van een kleine stern. Volwassen vogels hebben lichtgrijze bovendelen, een volledig bleke bovenkant van de handpennen en kenmerkende grijszwarte ondervleugels met een smalle witte achterrand. In zomerkleed is de kop volledig zwart, zonder witte oogring. In winterkleed is de kop overwegend wit, met een donker vlekje achter het oog en met een zwartgrijze kruin. Juveniele vogels hebben grotendeels bruinzwarte bovendelen en kruin. In de vlucht tonen ze een kenmerkend, zwart W-patroon over de (overigens bleke) bovenvleugels, dat een jaar lang behouden blijft. De ondervleugel is dan zuiver wit. Tweedejaars vogels lijken op volwassenen, maar zijn minder zwart op de ondervleugel en hebben vaak nog een zwarte tekening aan de toppen van de handvleugel.
Areaal:
De soort is voornamelijk een broedvogel van Noordoost-Europa. In de jaren ’90 werd echter in zeer klein aantal ook regelmatig in Nederland gebroed. De broedvogels trekken in augustus tot oktober via de Baltische en de Noordzee of dwars door Centraal-Europa naar zuidelijker streken om te overwinteren langs de kusten van de Noordzee, de Atlantische Oceaan en vooral de Middellandse Zee. Onze kustwateren vormen een uitermate belangrijke trekcorridor voor deze soort waar afhankelijk van het seizoen 40 tot bijna 100% van de totale biogeografische populatie gebruik van maakt. Doorgaans wordt ze niet verder dan 30 km in zee aangetroffen. Tijdens de trekperiodes kunnen tot meer dan 3.000 vogels worden waargenomen (bijna 4% van de biogeografische populatie).
Ecologie:
De Dwergmeeuw broedt in kleine kolonies in zoetwatermoerassen, rivierbekkens, nabij meren of nabij de kust op plaatsen met een weelderige vegetatie en veel waterplanten, waarop het nest verankerd wordt. Buiten het broedseizoen geeft de soort de voorkeur aan de kust, vooral op plaatsen waar havengeulen of rivieren in zee uitmonden. In het binnenland is het een schaarse doortrekker, voornamelijk langs grote rivieren en op grote plassen. Het voedsel bestaat uit allerlei kleine ongewervelde dieren en vis die uit het water worden gepikt.
Rode lijst:
Criteria niet van toepassing
Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Vogelrichtlijn:
Ja
Jachtwild:
Nee
Invasieve exoot:
Nee
Soortenbesluit:
Categorie 2 (Beschermd 2)
Status:
Noordzee: Niet broedend - doortrekker/overwinteraar in internationaal belangrijke aantallen (geregeld >1% van de biogeografische populatie in 1 of meerdere gebieden) Vlaanderen: Niet broedend - doortrekker/overwinteraar in kleine aantallen (
Bedreigingen:
Hier aan zee overwinterende vogels zijn vooral gevoelig voor olievervuiling en windmolens.