Bouwen aan groenexpertise

BWK: Populierenbestand (lhi, lhb, lsi, lsb, lsh)

BWK-codes: lhb lhi lsb lsh lsi

Onder de eenheden lhi, lhb, lsi, lsb en lsh worden allerlei populierenbestanden begrepen. Dit kan zowel om recente, nieuwe aanplanten als om populierenbestanden in bestaand bos gaan.

Uitgebreid:

Een eerste grote indeling wordt gemaakt tussen bestanden die eerder op (vrij) droge bodem zijn te vinden (ls.), en bestanden die eerder op (vrij) vochtige bodem (lh.) voorkomen. Het onderscheid hiertussen wordt gemaakt op basis van de aanwezige soorten in de kruid- en struiklaag. Populierenbestanden met soorten typisch voor moeras- en vochtige vegetaties zijn getypeerd als lh.. Als de ondergroei bestaat uit soorten kenmerkend voor droge vegetaties, wordt dit ls. Soorten die eerder in matig vochtige tot matig droge vegetatietypes zijn te vinden, zijn meestal weergegeven als lh.. Een verdere indeling is vooral gebaseerd op de soorten en de structuur in de ondergroei. Indien deze uit een kruidige of ruigtevegetatie bestaat, wordt dit weergegeven als lsi of lhi. Indien in de ondergroei al verspreide opslag of aanplant van bomen en struiken aanwezig is, wordt dit respectievelijk lhb voor de vochtige bestanden en lsb voor de eerder droge bestanden. De eenheid lsh staat voor een grazige ondergroei op (vrij) droge bodem. Veel van de bestanden met populieren vinden we terug op voormalig grasland, moeras of ander biotooptype. Indien dit type nog te herkennen is in de ondergroei wordt dit zoveel mogelijk weergegeven. In dergelijk geval wordt er gebruik gemaakt van de /-verhouding. Wegens het achterwege blijven van beheer evolueerden bijvoorbeeld heel wat dotterbloemgraslanden waarin populier werd aangeplant naar een moerasspirearuigte (lh/hf of hf+pop). In dat geval is steeds het waargenomen vegetatietype vermeld. Inplant van populier vinden we ook vaak terug in ‘oud bos’. Meestal is de aanwezige kruidlaag van deze oude bossen nog als dusdanig te herkennen en bepalend voor de kartering, ook als de boomlaag bijna uitsluitend uit populier bestaat. Veelal is er dan voor gekozen om eerst het bostype te vermelden, bv. va of qa gevolgd door het boomsymbool voor populier pop, maar dit is zeker niet overal zo toegepast, waardoor in beide voorbeelden de eenheden lhb/va of lhb/qa als synoniem kunnen gelden voor va+pop of qa+pop. En tenslotte evolueerden heel wat oudere populierenbossen naar een echt bostype, zeker als ze grenzen aan oud bos of als ze in een vallei gelegen zijn.

Variatie:

De toevoeging ° is enkel gebruikt om jonge bestanden weer te geven, meestal onder de vorm van l.°/grasland. Een kartering als lhi, lhb, lsh, lsi of lsb impliceert immers dat er een ruderale of weinig kenmerkende ondergroei aanwezig is. De toevoeging van een * wijst in vele gevallen op het voorkomen van maretak. Zwak ontwikkelde halfnatuurlijke graslandvegetaties of zwak ontwikkelde bosvegetaties in ondergroei krijgen een ° bij de betreffende karteringseenheid, bijvoorbeeld lh/hf° voor een populierenaanplant met een matig ontwikkelde moerasspi-rearuigte in de ondergroei.

Verspreiding:

Populierenbestanden komen verspreid over heel Vlaanderen en het Brussels Gewest voor. Ze komen meer voor in beek- en riviervalleien, vooral in de Leemstreek en in het oosten van de Zandleemstreek, met name de Denderstreek, Klein Brabant en de Scheldevallei. Het aandeel populierenbestand op droge bodems (lh.) maakt slechts een klein aandeel uit van het totaal. Ze komen overal voor, maar zijn toch talrijker aanwezig in het oosten van de Zandleemstreek, onder meer in het Waasland. Op duinen komt bijna uitsluitend het droge type (ls.) voor.

Verspreidingskaart Populierenbestand
Waardering:
L is minimaal ‘biologisch waardevol’. Indien onder populier een grasland, moeras of bepaald bostype aanwezig is, leidt dit tot een waardering die bepaald wordt door het aanwezige type in de ondergroei. Uitzondering hierop zijn de notaties lh/vn° en lh/qs°, die als ‘complex van biologisch waardevolle en zeer waardevolle elementen’ geëvalueerd worden. Bij deze karteringen is het verschil met lhb en lsb vaak zeer gering tot onbestaande. Verder kan de waardering nooit minder zijn dan ‘biologisch waardevol’, ook als de ondergroei bv. bestaat uit een akker (l./b.) of soortenarm permanent grasland (l./hp) blijft de waardering ‘biologisch waardevol’.
Oppervlakte (in ha):
15.000 à 19.000 ha
Zeldzaamheid:
algemeen
Habitatrichtlijn:
enkel Bijlage I-habitattype indien het vegetatietype in de ondergroei een habitattype is, zie Natura 2000 typologie
Natuurdecreet:
vergunningsplicht vegetatiewijziging
Mestdecreet:
algemeen mestverbod op gronden andere dan cultuurgronden, bij l./graslandtype gelden andere regels, zie hiervoor bij het betreffende graslandtype.
Bosdecreet:
onderhevig aan het bosdecreet
In samenwerking met:
Referenties
  • Vriens L., Bosch H., De Knijf G., De Saeger S., Guelinckx R., Oosterlynck P., Van Hove M. & Paelinckx D. (2011). De Biologische Waarderingskaart. Biotopen en hun verspreiding in Vlaanderen en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Inbo.