Bouwen aan groenexpertise

BWK: Talud (kt)

BWK-codes: kt

Een (steile) helling.

Variatie:

Bij aanvang van de actualisatie, in de periode 1997- 2000 zijn taluds niet systematisch op terrein geïnventariseerd. Daardoor is het verspreidingsbeeld van deze karteringseenheid voor enkele kaartblokken (o.a. 33-41) een onderschatting ten opzichte van het reële voorkomen. Kt*: om erg steile hellingen te duiden is kt* gebruikt, net als om het voorkomen van twee of meerdere taluds kort op elkaar weer te geven (bv. terrassen). Kt°: enkele keren is kt° gebruikt om taluds met een beperkt hoogteverschil weer te geven. Steile hellingen in grasland zijn op kaartblok 31-39 weergegeven door de notatie grasland+kt*. Op andere kaartblokken is deze notatie vervangen door de eenheid ‘weilandcomplex met veel sloten en/of microreliëf’ (hpr) of de vermelding ‘helling’ of ‘sterke helling’ in het dataveld info (zie ook bij hpr). Slechts in de helft van de gevallen is de vegetatie op een talud gespecificeerd met bijkomende karteringseenheden. Vooral bij taluds met een eerder ruderale of soortenarme begroeiing is dit niet gebeurd. Uitzonderlijk is kt ook gebruikt voor sterk hellende terreinen met een aanzienlijke oppervlakte (bv. oude kanaaltaluds).

Verspreiding:

Taluds komen talrijk voor in de Leemstreek. Het zwaartepunt ligt in de reliëfrijkere regio’s zoals het West-Vlaams Heuvelland, de Vlaamse Ardennen, het Pajottenland, Haspengouw en Voeren. In de ruime omgeving van Sint-Truiden is de inventarisatie onvolledig, met een te lage dichtheid op de kaart als gevolg. In de Zandleemstreek, de Kempen, de Polder- en Duinstreek zijn taluds zeldzaam.

Verspreidingskaart Talud
Waardering:
Biologisch waardevol. De waardering wordt echter mede bepaald door de waarde van de erop voorkomende biotopen. Indien er op het talud een zeer waardevol vegetatietype aanwezig is dan wordt het geheel ‘biologisch zeer waardevol’. Zijn er zowel waardevolle als zeer waardevolle biotopen dan wordt het een ‘complex van biologisch waardevolle en zeer waardevolle elementen’. In de zeldzame gevallen dat er een biologisch minder waardevolle begroeiing is vermeld, wordt het ‘biologisch minder waardevol’.
Habitatrichtlijn:
op zich geen Bijlage I-habitattype (zie Natura 2000 typologie)
Natuurdecreet:
Voor graften geldt een verbod op vegetatiewijziging, voor de overige taluds is er een vergunningsplicht wijziging ‘kleine landschapselementen’.
Mestdecreet:
Taluds zijn al dan niet onderhevig aan bemestingbeperkingen afhankelijk van de aanwezige biotoop.
Bosdecreet:
Niet onderhevig aan het bosdecreet, tenzij er op het talud een houtkant van meer dan 10 meter breed aanwezig is. Deze vallen onder de definitie ‘bos’ volgens het bosdecreet.
In samenwerking met:
Referenties
  • Vriens L., Bosch H., De Knijf G., De Saeger S., Guelinckx R., Oosterlynck P., Van Hove M. & Paelinckx D. (2011). De Biologische Waarderingskaart. Biotopen en hun verspreiding in Vlaanderen en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Inbo.