Bouwen aan groenexpertise

Grote vossenstaart

Alopecurus pratensis

Grote vossestaart is een middelhoge tot hoge, lichtgroene, overblijvende plant. Als eerste gras in graslanden en bermen, begint hij in april te bloeien, nog vóór Reukgras. Op de lentebloei volgt soms nog een beperkt nabloei in zomer en herfst. Voor vorst is hij heel weinig gevoelig. Onder zeer voedselrijke en tevens vochtige omstandigheden is Grote vossestaart zeer concurrentiekrachtig, waardoor zijn begroeiing dikwijls soortenarm is.

Beheer:

Onder zeer voedselrijke en tevens vochtige omstandigheden is Grote vossenstaart zeer concurrentiekrachtig en tevens vroeg in het jaar opschietend, waardoor zijn begroeiing dikwijls soortenarm is. Op dergelijke plaatsen groeien slechts weinig soorten die voor het natuurbehoud interessant zijn. We zitten dan met een fase 2 grasland, gedomineerd door Grote vossenstaart. Door vroeg genoeg te maaien kan je de dominantie doorbreken om zo een hogere biodiversiteit te bereiken.

is een waardplant voor

Zwartsprietdikkopje

is een waardplant voor

Geelsprietdikkopje

is een waardplant voor

Oranje zandoogje

is een waardplant voor

Bruin zandoogje

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Grote vossenstaartgraslanden met Weidekervel en of Weidekervel-torkruid (6510_hua)

Hoogte plant

Minimaal:
30cm
Maximaal
120cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
licht

Voedsel

Min:
zeer voedselrijk
Max:
zeer voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
april
Tot:
juni

Vocht

Min:
vochtig
Max:
vochtig

Bloemkleur

bloemdek ontbreekt

Bestuiving

windbestuiving
Areaal:

Het areaal van grote vossenstaart strekt zich uit over Europa en West-Siberië. Vandaag is de soort ingeburgerd in alle gematigde streken van de wereld. In Europa komt ze overal voor, met uitzondering van het zuiden van het Iberisch Schiereiland en Griekenland. In België komt de plant in grote lijnen overal voor, met abundanties die variëren van algemeen tot vrij zeldzaam.

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is grote vossenstaart een uiterst algemene soort. Ze ontbreekt enkel op het plateau van de Hoge Kempen en merkwaardig genoeg ook in een aantal gebieden in het noorden van de Vlaamse Zandstreek. Ook in de Duinen is ze zeldzaam.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Zaadbank:
vergankelijk (zaden overleven zelden langer dan één jaar).
Kiemperiode:
vanaf Direct
Gebruik:
matige weidegrassen (waarderingscijfer 7, 6, 5)
Bladseizoen:
zomergroen
Worteldiepte:
100cm
Levensvorm:
hemicryptofyt
Mycorrhizen:
Blaasvormige-'arbuscular' mycorrhizen
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
graanvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
wind
dieren (uitwendig)
Verbreidingsstrategie:
zijdelingse vegetatieve voortplanting (twijfelachtig)
seizonale verjonging met behulp van zaden
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Levensstrategie volgens Grime:
C/CSR
Grime-competitiewaarde:
6.67
Grime-stresswaarde:
1.67
Grime-ruderaliteitswaarde:
1.67
Ellenberg licht:
tussen half-schaduwplanten en half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van matig vochtige tot vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
tussen matige zuurindicator en zwakke zuurindicator
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofrijke bodems
Maaigevoeligheid:
redelijk maaitolerant
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
plaatselijke freatofyt

Grote vossenstaart is algemeen tot vrij algemeen in Vlaanderen, maar de plant vertoont een duidelijke voorkeur voor de vochtige, voedselrijke en zware bodems : leem en klei die van nature voedselrijk zijn ofwel na bemesting. In zandgebieden komt hij meer voor dan vroeger door de sterke bemesting vanuit de landbouw. Zijn natuurlijk gebied zijn de valleien van de grote rivieren, waarbij de soort zeer resistent is aan overstromingen, zelfs in het groeiseizoen. Het groeit hier in een zone die vochtiger is dan de zone met Glanshaver. Het is een soort van hooilanden ,hooiweiden, dijken en bermen, dus minder op weiden. Onder meer begraasde omstandigheden treden Fioringras en Geknikte vossenstaart op gelijkaardige standplaatsen meer op de voorgrond. Deze soorten vormen immers lange uitlopers en opstijgende halmen. We vinden Grote vossenstaart eveneens in beperkte mate in ruigtes, langs bosranden en in lichte loofbossen.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
> = 3184 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Arnout Zwaenepoel
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw

Cursussen bij Inverde

Boeken