Corridor

Rond corridors is er momenteel heel wat te doen. Men beseft dat voor het natuurbehoud dergelijke verbindingen essentieel zijn. In Vlaanderen werkt het beleid daarom aan het VEN (Vlaams Ecologisch Netwerk), in Nederland heet het de EHS (Ecologische Hoofdstructuur). Het aanleggen van corridors is niet zo simpel, omdat elke soort zijn eigen wensen heeft. Wat voor één soort een corridor is, is voor een andere soort een barrière. Een bos is voor een rosse woelmuis een pracht van een corridor, maar voor een gentiaanblauwtje een niet te nemen hindernis. Corridors moeten daarom een mix van habitats herbergen zodat alle soorten organismen er gebruik van kunnen maken. Aan de andere kant is het ook zo dat veel soorten heel wat van hun eisen laten vallen als ze een het migreren zijn. Om een zich voortplantende populatie toe te laten is een ideaal habitat noodzakelijk, maar jonge dieren en zwervers die nieuwe gebieden zoeken duiken op de vreemdste plekken op. Dat illustreert dat tenminste tijdens de zoektocht de gewone habitatvereisten niet kunnen overgenomen worden als we corridors wensen in te richten. De kritiek op te smalle verbindingsgebieden is weliswaar gedeeltelijk terecht, maar hoeft voor veel soorten mogelijk geen probleem te vormen. Helaas ontbreekt onderzoek hieromtrent. Wat soorten nodig hebben in hun habitat is intussen van bepaalde soortgroepen (vogels, vlinders, libellen, amfibieën,...) geweten. Maar welke landschapselementen fungeren als corridor of eerder als barrière blijft voorlopig gokken.